Wspinaczka

Skały Kroczyckie

Na zachód od Kroczyc rozciąga się pasmo wzniesień, które z racji znajdujących się na nich wielu ostańców skalnych nazwano Skałami Kroczyckimi. Najwyższym z nich jest Góra Zborów-Berkowa o wys. 462m n.p.m., będąca jednym z największych skupisk skał wapiennych na terenie Jury. Przybrały one różnorodne kształty przypominające postacie ludzkie i zwierząt, budowli. Znajduje to odzwierciedlenie w nadawanych skałom nazwach np. Zakonnica, Duży Wielbłąd, Biała Baszta. Na północ od Góry Zborów wznosi się Góra Kołoczek z pokrytym lasem grzbietem, którego grań tworzą przepiękne ostańce z Wielkim Dziadem na czele. Pomiędzy obydwoma górami wije się wiele dróg i ścieżek, a z uwagi na bardzo interesujący i malowniczy teren poprowadzono tu kilka szlaków turystycznych, ułatwiających poruszanie się w terenie i dotarcie do najciekawszych miejsc.

Skały Podlesickie

Skały Podlesickie tworzą grupy skalne usytuowane na zachód od wsi Podlesice. Niektóre przewodniki zaliczają Górę Zborów i Kołoczek do tej grupy skał, ale droga do Kroczyce-Żarki wyraźnie tworzy północno-wschodnią granicę Skał Podlesickich. Największym skupiskiem ostańców w tym rejonie jest Góra Sulmów, na szczycie której znajduje się znana i często odwiedzana przez wspinaczy Biblioteka. Znaczną powierzchnię obszaru Skał Podlesickich pokrywają lasy z wieloma wąwozami, dolinami i grupami większych i mniejszych skał, ukrytymi często w gęstwinach. Orientacje w terenie ułatwiają dwa szlaki: czerwony-biegnący od drogi Kroczyce-Żarki przez Górę Sowią i Apteka, oraz zielony omijający od południaGórę Sulmów i biegnący w kierunku zachodnim do Skał Rzędkowickich.

Najatrakcyjniejsze miejsca do wspinaczki:

W Górze Apteka - Ruskie Skały, Wiszące Ogrody, w Górze Sulmów: Biblioteka, Turnia Motocyklistów, Apteka, Góra Popielowa-Jastrzębnik, Góra Słupsko-Wielbłąd Kostkowicki, Góra Kołaczek: Góra Okrętu, Dziewice, Tata, Mama, Głowa Cukru, Góra Zborów: Wielbłąd, Cyrk, Filar Wyklętych, Młyny, Turnia Blocheńska, Sfinks, Skały Morskie: Gips, Góra Łężec: Skała Tygrysów, Minaret

PUSTYNIA BŁĘDOWSKA popularnie zwana również "Polską Saharą" – największy w Polsce obszar lotnych piasków pochodzenia fluwioglacjalnego (około 33 km²) leżący na pograniczu Wyżyny Śląskiej i Wyżyny Olkuskiej. Jest to zarazem największy w Europie obszar występowania piasków śródlądowych. Rozciąga się od Błędowa (dzielnicy Dąbrowy Górniczej) na zachodzie do gminy Klucze na wschodzie. Granicą północną pustyni jest wieś Chechło, a na południu graniczy ona z dużym obszarem leśnym. Długość pustyni wynosi niecałe 10 km, a szerokość do 4 km. Pustynia Błędowska nie jest faktycznie naturalną pustynią. Datowany od XIII w. rozwój górnictwa srebra i ołowiu oraz hutnictwa w rejonie Olkusza spowodował wycinkę drzew, które posłużyły jako materiał do wzmocnienia konstrukcji szybów i sztolni. W wyniku intensywnej eksploatacji surowca drzewnego do potrzeb rozwoju "przemysłu" wykarczowane zostały znaczne połacie lasu. Wówczas znajdujące się tu grube pokłady piasków zostały odsłonięte uruchamiając procesy eoliczne /przewiewanie piasku spowodowane siłą wiatru/ tworzące "antropogeniczną pustynię", którą można oglądać do dzisiaj.

PUSTYNIA SIEDLECKA obszar określany mianem Pustyni Siedleckiej zajmuje 30 ha. Jest on częściowo porośnięty sosną, którą nasadzono tu w latach 60-tych ubiegłego wieku. Znajduje się tutaj również oczko wodne z roślinami szuwarowymi. Większość powierzchni to jednak szczere piaski, rozciągające się na ok. 25 ha. Stanowią one pozostałość morskiego dna z okresu górnej jury. Pustynia położona jest w gminie Janów (niedaleko Złotego Potoku). Pustynia jest terenem na którym dopuszczono jazdę samochodami terenowymi i quadami. Odbywają się tu także rajdy samochodowe.